Dyskomfort kulturowy sprawia, że kobiety doświadczające poronienia są otoczone ścianą ciszy, niezrozumienia i samotności. Jedna na cztery ciąże kończy się poronieniem. Są ludzie, którzy nie zdają sobie sprawy z tej straty, a społeczeństwo nie dostrzega bólu, jaki wywołuje to u kobiety w ciąży i że nagle wszystko się kończy.
Poronienie definiuje się jako utratę płodu przed upływem 20 tygodni. Z medycznego punktu widzenia poronienie można łatwo traktować jako „rutynowe powikłanie ciąży”. Jednak emocjonalnie może to mieć ogromne żniwo. Kobiety po poronieniu odczuwają silny ból i poczucie straty. Mogą odczuwać lęk, depresję, a nawet PTSD w tygodniach, miesiącach lub latach po poronieniu.
Znaczenie środowiska
Rodzina, przyjaciele i pracownicy służby zdrowia odgrywają ważną rolę we wspieraniu kobiet dotkniętych poronieniem: To, co mówią lub czego nie mówią, może mieć trwały wpływ. Należy przezwyciężyć dyskomfort kulturowy. Jak więc możemy lepiej wspierać kobiety? Czego kobiety potrzebują od rodziny, przyjaciół i pracowników służby zdrowia w czasie poronienia?
Co możesz zrobić
Uznaj swoją stratę
Chociaż może cię to martwić, możesz nieumyślnie powiedzieć coś złego, ale jeśli nic mu nie powiesz, poczuje się gorzej. Mówienie nic może sprawić, że kobiety poczują się, jakbyś się tym nie przejmowała lub że ich strata była nieistotna. Wystarczy, że powiesz:Naprawdę przepraszam za twoje poronienie.. To, że jest powszechne, nie oznacza, że nie jest ekstremalnie traumatyczne.
Posłuchaj i pozwól mi płakać u twego boku
Wiele kobiet musi porozmawiać o swoich doświadczeniach. Zapytaj ich, jaki on jest. Niektórym kobietom bardzo pomaga rozmowa o tym, jak się czują, inne mogą nie być na to gotowe, ale docenią to, jeśli o to poprosisz.
Zachęć ją do rozmowy z innymi kobietami, które przeszły przez to samo
Często dopiero wtedy, gdy kobiety zaczynają mówić o poronieniu, dowiadują się, że inne osoby wokół nich również doświadczyły poronienia. Świadomość, że nie jesteś sama i że inne kobiety rozumieją, jak się czujesz, może być bardzo pomocna.
Co jest lepszego, że NIE
Unikaj typowych komentarzy
Chociaż są to komentarze oparte na dobrych intencjach, takie jak „przydarzyło ci się to, ponieważ nie było przeznaczone do narodzin” lub „to bardzo powszechne”, może być potencjalnie szkodliwe i bolesne dla kobiety, która była podekscytowana ciążą i straciła.
Unikaj obwiniania lub oferowania niezamówionych porad
Bądź wrażliwy i empatyczny; nie udzielaj porad, które mogłyby sprawić, że kobieta poczuje się winna.
Pamiętaj, że smutek nie ma ograniczeń czasowych
Etapy żałoby kobiet nie zależą od tego, ile tygodni były w ciąży: ich dziecko zmarło. Możesz pracować nad bólem w swoim czasie. Nie oceniaj go, jeśli potrzebuje więcej czasu, aby się pozbierać.