"Eğer mutsuzsak, neden hala birlikteyiz?" Belki bazı durumlarda, birçok duygunun karıştığı bu aynı durumda, kendinizi aynı ikilemde görmüşsünüzdür. Birçok çelişkili duygu. Belki de gelenektir ya da her şeye rağmen hala birbirimizi sevmemiz mümkündür. Ya da bağımızı koparmaktan ve sadece yalnız kalmaktan korkabiliriz.
Bir çiftin mutsuz olmasının nedenleri çoktur, ancak acı çekildiği için bu ilişkiyi neden sonlandırmadıklarının açıklamaları bazen daha da karmaşıktır. Belki de bunu uygulayan üyelerden birinin korkularından, suçluluğundan, hakim rol ayrılığı imkansız hale getiriyor. Bugün bu ilginç konu hakkında konuşalım ve bu sorunu yaşadığınızı görürseniz yardımcı olabilmeyi umalım.
Mutsuz bir çiftin ilişkilerini sürdürmesinin nedenleri
İnanması zor olabilir, ancak çok sayıda istatistiksel rapora göre, mutsuz çiftler ilişkilerini bitirmeyi reddedenler. Her ikisinin de uyumsuzluğuna ve algılanan ıstırabına rağmen, bu çiftlerin neredeyse% 20'si bu istikrarı korumayı tercih ediyor.
Bazen şunu aklımızda tutmalıyız ki, "Karı kocaya bağımlı" bu durumlarda çok fazla ağırlık taşımaya devam ediyor. Her şeyden önce, bütün bir hayat bir insanla ve özellikle de ona bağlı olarak geçirildiğinde, "sıfırdan başlamanın" kolay olmadığı diğer daha klasik zihniyetlerden bahsediyoruz.
Daha genç nesiller söz konusu olduğunda, bu fenomen de ortaya çıkar. Uzun vadede ayrılığın gerçekleşmesi ihtimali olsa da, bu durumlarda çok daha uygundur. Yine de, bu mesafeyi neyin yarattığını anlamaya değer, bu kopuş, her iki üyenin iyiliği için daha önce gerçekleşmedi. Hadi onu görelim:
1. Korku ve suçluluk
İkisinden biri korkudan adım atmaya karar vermeyebilir. Partnerini artık sevmediğinin farkında olmasına rağmen diğer kişiye zarar verme korkusuyla. Bu duygu bazen bir suçluluk duygusuna, yaşanan her şeye, her şeye tarif edilemez bir acıma dönüşür. ne teklif edildi ve ne alındı. Bu ayrılığın diğer kişiye çok fazla acı vereceğinin farkındayız ve bunu yapmaya cesaret edemiyoruz ya da erteliyoruz.
2. Korkunç yalnızlık
Ve yalnız kalırsam ne yapacağım? Bazen yanımızda kimse olmadan yaşamak sadece korkuya değil, aynı zamanda güvensizlik. Bu ilişki uzun süredir devam ediyor olabilir ve ikimiz de değişmek zorunda olma, yanımızda biri olmadan yeni bir varoluşla yüzleşmek zorunda olma fikrine alışamıyoruz. Bu nedenle, şimdi yaşanan acı, yarının yalnızlığından çok daha iyi olabilir.
3. Karmaşık güç oyunları
Çok karakteristik toksik ilişkiler gönderen ve bağlı olan birinin olduğu yerde. Bu tür bir ilişkide, iki üyeden biri karar verme gücünden yoksundur ve çiftin iradesine bağlı olarak yaşar. Acı, hayal kırıklığı ve mutsuzluğa rağmen, tüm bunlara korkudan katlanmak zorundadır. Bırakmak istediğimizi söylersek, diğer kişinin nasıl tepki vereceğinden korkarak. Gönderim hayal bile edilemeyecek kotalara ulaşır. Zor ve çok karmaşık durumlardır.
4. "Diğer anlaşmaları" olan çiftler
Sık sık olur. İki kişi arasındaki basit bağlılığın ötesine geçen ilişkilerdir. «Partnerim beni başka biriyle aldattığı için işlerin kötü gittiğini biliyorum. Ancak, bunu varsayıyorum ve karşılığında, bu ihaneti telafi edecek başka bir sevgili arıyorum. Bir tür kurarlar "Örtülü anlaşmalar" zaman zaman, genellikle kabul edilirler ve görünüşte mutsuz bir ilişkinin sürdürülmeye devam etmesini sağlarlar.
Örneğin diğer çiftler ilişkilerini sürdürüyor çünkü hiçbirinin kaybetmek istemediği bir ekonomik fayda var ya da kesin bir ayrılık tesis etmelerine engel olan çocuklar bile olabilir. Ayrıca, yalnızca çiftin üyelerinin anlayabileceği karmaşık durumlardır.
5. Umutlar ve zaman
Biliyoruz, bugün mutsuzuz, ama işlerin nasıl ilerlediğini görmek için biraz daha beklersek ne olur? Belki zamanla durum düzelir, olgunlaşır ve mevcut hatalardan ders almayı başarırız. İşe yaramayan bir ilişkiyi genişletmek söz konusu olduğunda şüphesiz en yaygın gerekçelendirme budur.
Gerçek şu ki bu formül nadiren işe yarar. Zorluklar ve farklılıklar genellikle zamanla biraz daha büyük hale gelir ve başardığımız şey, acı çekme miktarını ve hatta öfkeyi arttırmaktır ki, aslında, işler düzelmedi.
Bazen ikimiz de imkansız bir ilişkiyi zaman içinde uzatmanın en iyi fikir olmadığının farkındayız. Bu, acı verici, bazen travmatik bir şey olan bu bağı koparmak için cesur olmayı gerektirir, ancak uzun vadede şüphesiz en sağlıklısı olacaktır. Acı çekmekten beslenmek öz saygımıza, bütünlüğümüze zarar veriyor ve bize sadece öfke ve hayal kırıklığı getirecek yanlış bir durumda yaşamaktır. Değmez. Eğer mutsuzsan ve umut yoksa "bırakmaya" cesaret etmek, yeni yollar üstlenerek yalnızlık içinde ilerlemek.