Söylemek adiós bir vedadan çok daha fazlası. Bize az çok mutluluk getiren bir döngüyü kapatmak ve hayatımızın bir aşamasını bitirmektir. Adım atmanın ne zaman uygun olduğunu bilme ihtiyacı hiçbir zaman kolay değildir ve karşılığında biraz cesaret ve bunun bizim için en iyisi olduğuna dair net bir anlayış gerektirir.
Onun çemberini kapat duygusal ilişkiBu iş performansı ya da bize memnuniyetten daha fazla mutsuzluk sunan bir arkadaşlıktan uzaklaşmak, şüphesiz hepimizin bir zamanlar karşılaştığı önemli anlardır. Bugün bu konuyu kendi alanımızda düşünelim ve veda etme konusundaki zor kararla yüzleşmek için yeterli stratejileri öğrenelim.
Bir veda, bir sahnenin sonundan daha fazlasıdır
Hay gerekli vedalar ve bizi her zaman diğerlerinden daha fazla incitecek bir veda vardır. Bununla birlikte, yaşam döngümüzün, her yönünün tamamen güvenli olduğu istikrarlı bir varlık olmaktan uzak, karmaşık bir deney yapma ve bırakma süreci olduğunu anlamalıyız.
İlgili tüm yönleri daha derinlemesine inceleyelim.
1. Bir veda aynı zamanda yeni bir şeyin başlangıcıdır
Görmek bizim için zor olabilir. Adım atmaya ve hoşçakal demeye karar verdiğimiz anda, tatminlerden daha fazla korku ve ıstırap ortaya çıkması mümkündür.
Şimdi, net olmalısın bu boyutlar:
- Hayatımızda mahsur kaldığımızı ve kapana kısıldığımızı hissettiğimiz zamanlar vardır. Partnerinizle, bazen kendi işinizle veya bizim işimizle kötü bir ilişki yaşamak gerekli değildir. kendi günlük tatminsizliği bize bir şey olduğunu görmemizi sağlar. Kişisel gelişimimizi beslemiyoruz, heyecanlanmıyoruz ve bu da bizi bir aşamayı bitirmeye ve "yeni bir şey" üstlenmeye itiyor. Bu da bir veda.
- Şimdi çift ilişkilerden bahsedelim. Bizi inciten ya da mutsuz eden "zehirli" bir partnere sahip olmak gerekli değildir. Bunu hissettiğimiz zamanlar var bu ilişkinin kendisi aradığımız şey değil. Sevgiye rağmen, sevgiye rağmen "yanlış bir şey" vardır ve onu nasıl açıklayacağımızı bilmiyoruz. Memnuniyetsizlik, çift ilişkilerinde yaygın olan bir şeydir ve bu da aynı zamanda içsel olarak büyüme, başka şeyler deneyimleme, başka bir aşamaya geçme ihtiyacıyla da ilgilidir.
- Bu fikirlerle size şunu söylemek istiyoruz güle güle her zaman net bir sebebi yok: bir ihanet, bir aldatma, bir hayal kırıklığı ... Hoşça kal deme ihtiyacını teşvik eden bir değişikliği başlatma ihtiyacımızın olduğu zamanlar vardır. Ve bu durumda, elveda da yeni bir şeye başlama fırsatıdır.
2. Adım atın ve yalnızca olumsuz şeyleri tahmin etmeyin
Bazı insanlar cesaret etme o adımı ileri atmak ve o kapının, o ilişkinin veya hayatınızın o aşamasının aşağıdaki yönlerden kapanmasını geciktirmek için:
- Korku yüzünden
- Kararsızlıkla
- Sonrasında gelen şeyin kötü olacağını ve şimdi sahip olduğundan daha da kötü olacağını düşündüğün için.
- Başkalarının ne düşündüğünden veya nasıl tepki verdiklerinden korkarak.
Sonuç olarak, temelde yaptığımız şey, kendi kararsızlığımızı besleyerek geleceği tahmin etmektir. Kavramsal psikoloji duygusal olarak nasıl hissedeceğimizi düşündüğümüze bağlı olarak bize söyler. Bu yüzden, felaketleri tahmin etme konusunda takıntılı hale gelirseniz, korkuyu daha da körükleyeceksiniz.
- Bu vedayı özgürleştirici bir eylem olarak düşünün.
- Kendinizi daha iyi hissedeceğiniz yeni şeyler getirecek bir fırsattır. Daha güvenli ve kendinizle daha çok gurur duyun.
- Bir veda, alıştığımız şeyleri bırakmak zorunda olmak demektir. Ancak duygusal ve kişisel olarak büyümek için hayatımız boyunca bu rahatlık alanlarından ayrılmak gerekir. Cesurlar için bir görevdir ve şüphesiz siz onlardan birisiniz.
3. Çevreleri kötü anılar olmadan kapatın
Elveda demek sırayla bunu yapmak zorunda olmayı gerektirir birçok duyguyu yönetmek, bunların hepsi olumlu değil. Yeni bir aşamaya girdiğimiz ve herhangi bir değişikliğin şüphesiz bizim için iyi bir şey getireceği duygusu genellikle ilk başta gelmez.
Bu yaşam döngüsünün sona erdiği veda anı, sırayla öne bakan bu boyutlar:
- Yakın zamana kadar bizi tanımlayan ve hatta tanımlayan şeyden kendimizi ayırın: o ilişki, o iş, o dostluk, yaşadığımız şehir
- Bir şeyi bırakmamızın nedenleri bazen Kötü deneyimler. Bunlar en tehlikelidir, çünkü içimizi kötü deneyimlerden, hayal kırıklıklarından, ihanetlerden ve üzüntüden "iyileştirmek" zorunda kalırken bir aşamayı bitirmeyi içerir.
- Güç, dürüstlük ve iyimserlikle yeni bir aşamaya geçmek için bu olumsuz duygularla yüzleşmeliyiz. Bunu yapmak için yapmamız gereken ilk şey onları inkar etmemek. Yükümüzü boşaltın, bu üzüntüyü salıverin, kabul edin ve karşılığında affedin. Bize zarar vermiş olmaları çok olası, ama değilse affederiz O anıların ve o duyguların uzun süre "tutsağı" olacağız.
- Bağışlamak, hoşçakal demenin en tedavi edici yoludur. Nefret etmeden ve yenilenmiş enerjiyle ayrılmak, kendimize güvenmek ve karşılığında köle olmayı reddetmek demektir. kızgınlıkYaşanan kötü anılar ve bir süreliğine kişisel gelişimimizi veto eden bu deneyim.
Hayat uzun bir süreçtir kabul et ve bırak, bazen kendi iyiliğimiz için hoşçakal demenin gerekli olduğunu varsayarak. Ve can yaksa bile, şüphesiz en iyisi olacak.