Ayrılık, küçük çocuklar için olduğu kadar ebeveynler için de karmaşıktır. Küçüklerde bu normaldir, uygundur ve normal bir gelişim sürecidir. Kendini güvende hisseden çocuk, diğer insanlara güvenmeyi öğrenir ve anne ve babasının gittiğinde geri döneceklerini anlar.
Ancak çocuk stres hissettiğinde bu zamanlarda kaygı da yaşayacaktır. Bunlar ailenin tüm üyelerinin çok kötü zamanlar geçirmesine neden olabilecek stresli durumlardır.
8 ayda
Bir bebeğin anne ve babasından ayrılmak istemediği dönem 8 ay civarındadır. Ayrılık kaygısı başlayabilir. Bebek çevresinin daha fazla farkındadır ve tanıdık yerler rahatlatıcı olsa da, yeni insanlar veya alışılmadık yerler gerçekten tehditkar gelebilir.
Anne ve babadan ayrı bir varlık olduklarının farkına varırlar ve bu bilişsel dönemde bebekler ebeveynlerinin ne zaman ayrıldığını anlar ancak ne zaman döneceklerini bilmezler ve bu da kaygı yaratır. Ayrılık kaygısının bu aşaması birkaç ay sürebilir, ancak bu normaldir ve aslında iyidir. Ayırma sürecinde, kendilerini rahatsız hissederler ancak bununla nasıl başa çıkacaklarını öğrenirler. Benlik saygısı ve direnç geliştirirler.
Durumla nasıl daha iyi başa çıkılır
Altı aydan önce bebeği diğer güvenilir bakıcılarla birlikte olmaya alıştırmak iyi bir fikir olacaktır. Bu hoş deneyim, ayrılık kaygısını azaltmaya yardımcı olacaktır. Sevgi dolu ve güvenli bir ortam yaratmak gerekiyor.
Daha sonra küçük çocuklarda, ebeveynlerinin geri döneceğini anlasalar bile ayrılık kaygısı yeniden ortaya çıkabilir. Bir öfke nöbetinin babalarının kalmasına neden olabileceğini anlıyorlar. Gelişimin başka bir normal parçasıdır. Küçük çocukların ebeveynlerinin bu aşamada sözlerinde ve eylemlerinde tutarlılığın önemli olduğunu bilmeleri gerekir.
Geçişler hızlı olsa bile (kaygıyı önlemek için mutlu ve güven veren bir tavır sergilemek) çocuğun duygularını küçümsememek ve her ayrılışınızda bir veda ritüeli yapmak gerekir.
Okulun ilk yılları
Bağımsızlık istese bile sizden ayrıldığında zor anlar yaşayacaktır. Bu genellikle çocuğunuzun hayatındaki yeni bir stresle veya rutindeki bir değişiklikle ilgilidir: küçük bir erkek kardeş geliyor ve kalbinizdeki yeri konusunda endişeleniyor veya okula başlıyor ve aniden bir sürü çocukla baş başa kalıyor, bilinmiyor. İyi haber şu ki, ayrılık kaygıları bu yaşlarda genellikle çok çabuk geçer. Çocuğunuz yeni koşullara alıştıkça.
Bu durumu aşmak için çocuğunuza duygularının normal olduğunu ve kısa sürede her şeyin kolaylaşacağını anlatmalısınız. Ona ne zaman döneceğini söyle ve o zaman orada olmalısın. Rutinler aynı zamanda iyi müttefikler olacaktır. Hayatınızda öngörülebilir rutinlere ve yapılara sahip olmak, kendinizi daha güvende hissetmenize ve her şeyin normal ve yolunda olduğu mesajını vermenize yardımcı olacaktır. Açlık ve yorgunluk ayrılık sorunlarını daha da kötüleştirebilir.