Aşk sıkılıyorsa, ilişkinize ne kadar çaba harcarsanız harcayın, hiçbir şeyin uymadığını algılarsanız, gerçeği kabul etme zamanı gelmiş olabilir. Bırakmak. Yaşam döngünüz boyunca, sizi hiçbir yere götürmeyen belirli hedeflere, hayallere ve projelere yüksek bir maliyet yatırdığınız hissine kapıldığınızdan eminiz. Dahası, özgüveninizin bir kısmını bile kaybetmenize neden oldular.
İlişkiler söz konusu olduğunda, mesele biraz daha karmaşıktır. Başlangıçta birden fazla fark olması olağandır, yavaş yavaş uzun mesafeleri örtebilen küçük farklılıklar. Bu eşitsizlikleri gidermek, anlaşmalara varmak, mekanları ve projeleri uyumlu hale getirmek için her gün çabalıyoruz. Her şeyin evet ya da evet sığmasını istiyoruz. Şimdi, ilgili duygusal yatırım hiçbir sonucun görülmediği uzun süreli bir çaba, çok yıkıcı olabilir. Sizi bunun üzerinde düşünmeye davet ediyoruz.
Acıtan aşk, yıpranan aşk
Bizim boyutumuza sahip olmayan yoğun aşklar, yaz aşkları, bilinçli ve olgun aşklar ve aşklar vardır. Uyum sağlamak için bu kadar çok farklılığa sahip olmak için harcadığımız çaba o kadar yorucu olabilir ki ikimiz de kendimize çok zarar veririz.
Şimdi, hepimiz biliyoruz ki, aşk her şeyden önce her gün kişinin ilişkisi için çalışmaktır ... Bu çabanın seni hiçbir yere götürmeyeceğini nereden biliyorsun? Birkaç dakika bu yönleri düşünelim.
Ne istiyorsun, ne istiyorum
Bir ilişkinin yürümesi için aynı hobileri, zevkleri paylaşmamız, aynı kitapları okuduğumuz veya aynı arkadaşlara sahip olmamız gerekli değildir. "Ruh eşleri" fikri, her zaman gerçeklikle örtüşmeyen nüanslara sahip olma eğilimindedir. Anlaşmanın esas olduğu tek alan değerlerimizdir.
- Birbirine saygı duyan, birbirini seven ve karşısındaki kişinin kendi sesine, hobilerine ve tutkularına sahip olmasına ve karşılığında bunları onunla paylaşmasına izin verecek kadar olgun olan partner, kendi ilişkileri için savaşacaktır. .
- Karşısındaki kişinin kendi alanlarında kişisel olarak büyümeye devam etmesine, arkadaşlarına sahip olmasına, hayallerine ve özlemlerine "uymayan", sevilenin bir kısmını veto etmektir. Çünkü çift olmak ortak bir alan inşa etmek ama aynı zamanda iki kişiyi bir takım olarak kalmaktır.
- Senin istediğin ve benim istediğim ortak yollar bulmalı. Farklılıklara saygı duyacağız, ancak her zaman dengenin olduğu yerde ortak bir nokta bulmaktır. Bu, aynı değerlere sahip olarak elde edilir.
Diğer kişinin hayatına "uyum sağlamadığımızı" anladığımızda
Kanıta teslim olmaktan daha zor ve karmaşık hiçbir şey yoktur. Sevginin varlığına ve yine de denemesine rağmen hiçbir şey işe yaramaz. Duygusal maliyetin çok yüksek olduğu ve geriye yalnızca bir seçenek kaldığı bir zaman gelir: bırak gitsin.
- İlk seferinde farkına varmak kolay değil. Sonunda, yapılan her şeyin bir işe yaramadığını anladığında da suçlu aramamalısın. Bu sevginin mutluluktan çok acı çekmekle eş anlamlı olduğunun farkına varın, Ancak gerçekleşmemiş hayal kırıklıkları ve hayallerle dolu uzun bir yolculuktan sonra göreceğiz.
- Bazen, şefkat ve tutkunun varlığına rağmen, artık ortak yönler yoktur. Diyalog verimli değildir, empati yoktur, köprüler kurmamıza, hepimizin arzuladığı ortak, dingin ve anlamlı yaşamı yaratmamıza gerçekten izin verebilecek böyle bir suç ortaklığı yoktur.
Söylediğimiz gibi, yapılacak son şey suçlu aramaktır. Aynı şekilde yaşadıklarımızdan da pişman olmamalıyız. Aşk her zaman buna değer, aslında en iyi savaşların yapılması gereken en önemli boyuttur.. Yani ikiniz de denediyseniz, ikiniz de boş kalmayacaksınız. Yaşanan her şey buna değerdi ve zor olsa bile mutlu olmanın tek yolu bu bağı koparmak ve ilerlemeye devam etmektir.
Bırak
Bırakmak hayatın doğal sürecidir. Bu dünyaya geldiğimizde kimse bize birçok şeyden vazgeçmek zorunda kalacağımızı, öğrenmek için bazen acı çekmemiz gerektiğini, sevginin bir ilişkide mutlu olmak için yeterli olmadığını öğretmiyor. Bütün bunlar bize deneyimle ve her şeyden önce her deneyimle yüzleşmeye değerimizle öğretilir.
İster inanın ister inanmayın, nihayet bu sevginin bizim boyutumuza sahip olmadığını ve bırakmanın daha iyi olduğunu anladığımızda, sonunda bir rahatlama hissedeceğiz. Bu vedalaşmanın yasını aşmak kolay olmasa da, bize bu kadar çok gözyaşı getiren bu kapıyı nihayet kapatabilme cesareti, kendimizi iyileştirmenin, kendimize bakmanın bir yoludur.
Yapmama durumunda, her şeyin sığmasını istemeye devam edilmesi durumunda, Olacak olan şey, her ikinizin de diğer kişinin hayatına "uymak" için birçok şeyden vazgeçmeniz gerekmesidir. Bu durumda, öz saygının ihlal edilmesi ve biz kendimiz olmayı bırakmamızdır.
Bunun olmasına izin vermeyin. Yapılacak doğru şey bu değil. Sizi kim iyi seviyorsa sizi mutlu edecek, sizi asla olmadığınız bir şey olmaya zorlamayacak.